ประวัติศาตร์การตีดาบของเมืองซาไกมีตั้งแต่ยุคโคฟุนของญี่ปุ่น ด้วยการสืบทอดทักษะการตีอย่างยาวนานทำให้ช่างฝีมือของเมืองซาไกเป็นที่ต้องการมากในช่วงเซ็นโกคุ ในยุคเซ็นโกคุเมืองซาไกเป็นแคว้นอิสระที่ไม่ขึ้นตรงต่อแคว้นใด ในยุคนี้การมาของโปรตุเกสพร้อมปืนคาบศิลา เป็นการนำมาซึ่งเทคโนลียีใหม่ ช่างเมืองซาไกจึงเป็นกลุ่มคนที่วิจัยและผลิตปืนคาบศิลา
และเปลี่ยนทิศทางของสงครามอย่างมาก
เมื่อเข้าสู่ยุคเอโดะ ความต้องการของตลาดปืนลดลง แม้จะผลิตรูปแบบปืนให้ดีขึ้นแต่ก็ไม่สามารถตีตลาดได้ แต่ก็ได้โปรตุเกสกับสินค้าใหม่อย่างบุหรี่ที่กลับมาช่วยเมืองซาไกอีกครั้ง ซาไกได้ผลิตมีดสำหรับตัดบุหรี่ออกขายทั่วประเทศ
ยุคปัจจุบันบุหรี่ใช้เครื่องจักรในการิตทำให้มีดตักบุหรี่มีความจำเป็นลดลง จึงทำให้ช่างฝีมือทั้งหลายหันมาตีมีดสำหรับการทำอาหารแทน มีดเมืองซาไกมีจุดเด่นจากการแยกส่วนทำ โดยแต่ละชิ้นส่วนก็จะให้ช่างฝีมือแต่ศาสตร์ทำขึ้นมา
ด้วยความร่วมมือเช่นนี้ทำให้ได้มีดญี่ปุ่นที่คุณภาพสูงเกิดขึ้นมา และในปีโชวะที่ 57(1982) มีดจากเมืองซาไกก็ได้แพร่กระจายสู่ระดับโลก